Wat doen ze nou in De Stolp?!
Vlnr: Ildieko, Camilla en Aniek
‘Ik kan mezelf natuurlijk ook áánbieden als vrijwilligster… !’
In het hart van het dorp stond vroeger een stolpboerderij; sinds een jaar of tien staat er op die plek een modern gebouw. Al twintig jaar kom ik er regelmatig langs en, nieuwsgierig naar wie er wonen, vond ik het een uitgelezen kans om als medewerkster van het VIP een gesprek aan te gaan met ‘iemand’ van De Stolp. Het leidde tot een bijzondere ontmoeting…
Uit haar lichaamstaal spreekt een en al vriendelijkheid en alleen als ze even nadenkt over haar antwoord op een vraag vervaagt de grote lach op haar gezicht. Camilla woont in een huisje tegenover de bibliotheek, op een paar minuten lopen van het station en het stationscentrum. Balkonnetje, ruime slaapkamer en badkamer, menigeen zou er dolblij mee zijn. Niet zonder trots laat ze mij haar woonkamer zien. Daar tref ik ook Ildiko en Aniek. Beiden zijn werkzaam bij Esdégé-Reigersdaal waar De Stolp onderdeel van is. Het is een woonvoorziening waar ondersteuning wordt gegeven aan volwassen mensen met een verstandelijke beperking.
Esdégé-Reigersdaal is een organisatie met als visie: Alle mensen zijn gelijkwaardig, elk mens is uniek.
Ildiko biedt de juiste ondersteuning aan Camilla zodat zij haar leven kan leiden met behoud van eigen verantwoordelijkheid. Het lijkt een goed team, Camilla en Ildiko. Aniek loopt stage bij De Stolp en beantwoordt samen met Ildiko mijn vragen over de organisatie. De Stolp kent een ‘platte structuur’. De cliëntenbegeleiders hebben alleen te maken met een clustermanager waardoor alle medewerkers dichter bij de cliënten staan. Dit maakt De Stolp uniek. Een ander kenmerk van deze locatie is dat ze zichtbaar is in de wijk en op deze manier probeert om meer te verbinden met de omgeving.
Aniek zou graag zien dat de bewoners De Stolp ervaren als een leuke en passende plek waar iedereen zich veilig en vertrouwd voelt.
Camilla boft want ze heeft het lichtste huis van De Stolp en ze houdt van licht, van de zon. Ze houdt ook van gezelligheid en wat reuring om haar heen.
‘Vroeger keken we samen televisie of we aten met elkaar…. Nu is dat niet meer zo. Iedereen heeft z’n eigen huisje en doet z’n eigen ding’. Ze mist het samenzijn in de gezamenlijke ruimte zoals die was in de oude Stolp. Want ondanks dat Camilla een behoorlijk volle agenda heeft, vindt ze het soms wat saai en voelt ze zich wat eenzaam. Ze zou graag mensen leren kennen om iets mee te ondernemen. Ze is dan ook op zoek naar iemand of een groepje. ‘Maar…’, zegt ze: ‘ik kan mezelf natuurlijk ook áánbieden!’. Samen boodschappen doen, samen koken en/of eten. Een wandeling maken, theater bezoeken. Ze is overal voor in.
Loop gerust eens binnen bij het VIP, misschien kunnen wij je helpen bij het vinden van vrijwilligers óf het vinden van vrijwilligerswerk!
Camilla, fijn dat ik je heb leren kennen en dank je wel voor je openheid en gastvrijheid. Ildiko en Aniek, bedankt voor jullie bijdrage aan dit gesprek.
Petra van den Berg