Wat doet Margreet Bosch nou?!
Een warm bad wil ze het nog net niet noemen, maar een warm welkom wel…
Het is er rustig, ondanks dat er genoeg gaande is. Bij binnenkomst tref ik een drietal mensen gezellig aan de koffie en klets. Het zijn Margreet Bosch en haar collega’s, allen vrijwilliger en werkzaam bij de Verhalenkamer en VVV-Heiloo. ‘Ze zochten mensen voor de Verhalenkamer en de Cultuurkoepel en ik doe nu allebei!’
Margreet vindt dat ze het bijna niet kan maken om geen vrijwilligerswerk te doen, want ze weet dat vrijwilligers zo hard nodig zijn. Daarbij vindt ze het een vorm van zingeving en dé manier om in contact te komen met andere mensen. Margreet Bosch is via het VIPHeiloo al zo’n 2,5 jaar aan de slag op landgoed Willibrordus.
Ze voert haar bezoekers aan de Verhalenkamer langs het heden en verleden van de psychiatrie, verkoopt VVV- en Landgoedartikelen en verzorgt de kaartverkoop van de Cultuurkoepel. ‘Oh, en sinds een tijdje verkopen we ook brood van Bakker Bak’em!’
Je krijgt altijd leuke, enthousiaste mensen op bezoek want iedereen is ‘uit’. Soms is het wel wat spannend want er komen ook toeristen uit het buitenland en dan zal je Duits of Engels moeten praten. Bezoekers combineren vaak de Verhalenkamer met bijvoorbeeld de Cultuurkoepel of met een van de musea.’ Ze is ook nog gastvrouw in de Cultuurkoepel. Een gewilde baan; want je hebt er dan een gratis concert of voorstelling bij!
‘Landgoed Willibrordus, bruisende plek achter de duinen’.
Bijna een dorp op zich. Er wonen en werken mensen. Er zijn musea, wandelroutes, een kaasmakerij, theeschenkerij, restaurant en kwekerij. Er worden concerten, lezingen, toneelvoorstellingen en festiviteiten gehouden. Er is een gezondheidscentrum en het Business Centrum.
Margreet vindt het een fijne, ontspannende omgeving om in te werken en: ‘Ik vind het hier heel plezierig werken. Je mag er zijn, men is blij dat je er bent.’ Aan het eind van ons gesprek neemt Margreet me mee voor een mini-tour door de Verhalenkamer, langs tijdlijn en kunst. Volgens haar levert de informatie van de Verhalenkamer een positieve bijdrage aan het destigmatiseren van mensen met een psychiatrische kwetsbaarheid.
Het is hier prachtig, zowel binnen als buiten. En het is fijn dat mensen met en zonder een psychische kwetsbaarheid zich hier thuis voelen. We zijn het erover eens; landgoed Willibrordus is de samenleving in het klein, zoals die eigenlijk in het groot zou moeten zijn…Op zondag zijn ze gesloten. Naar mijn idee bij uitstek een dag om open te zijn. De reden voor de gesloten deur… geen mensen genoeg om het rooster rond te krijgen.
Is je interesse gewekt? Neem contact op met het VIP. Wij kunnen je alle informatie geven die je nodig hebt.
Dank je wel Margreet!
Petra van den Berg